威而鋼

性愛是一種探索和發現自己身體和情感的過程。隨著時間的推移,男性不得不靠吃威而鋼維持勃起強度。

大樹藥局威而鋼

https://www.christian-oerlemans.net

Christian Oerlemans Thema’s &Tekstenmobiel +31653130151 – tekstschrijver, auteur, columnist – info@christian-oerlemans.netChristian Oerlemans Thema’s &TekstenZoekenHoofdmenuHomeVerhalen en essaysGedichtenColumnsProstaat KankerSchrijvenUitgelichtGeplaatst op 25 december 2018Al die handelingen die je verricht voordat je eindelijk eens een keer gaat schrijven.Ik bedoel; je bent van plan te gaan schrijven als je opstaat, maar er komt iets tussen.Eerst koffie, uiteraard. Dan ligt daar de krant, ja die moet je even inkijken. Stel je hebt een huisdier, dan moet die ook aandacht hebben natuurlijk. Bovendien begint je vrouw een gesprek over een lekkende dakgoot of ander huiselijk ongemak, net op het moment dat je op weg bent naar je schrijfkamer. Stel dat je een vrouw hebt. Of een schrijfkamer.

Te lang reeds

Verschrompeld in mijzelf
zie ik de dromen van de dag
in onbereikbaarheid vervagen
terwijl om mij heen de
jeugdigen dansen op hun toppen
en in hun eigen wijzigheid
te keer gaan tegen het geluk
dat uit de aarde borrelt
als een stroom van energie
een louterend vuur is het dat
harten pijnigt tot scheurens toe
terwijl ik kleiner word hoor ik
de klokken van de vrijheid luiden
maar links en rechts roept
moord en brand en ach en wee
ja het is oorlog in de wolken
en de goddelijke hand daalt neer
het einde is nabij gelukkig
lang kan dit niet duren
nee te lang reeds hebben wij
met ogen dicht geleefd.

October 2021

Mijn kegeltjes.

Mijn kegeltjes zijn dood
gestorven reeds
lang voor dat
ik voorgoed
de ogen sloot.

Mijn kegeltjes zijn dood.
de wereld toont
mij vage vormen
mijn uitzicht is
voorgoed verkloot.

Mijn kegeltjes zijn dood
geen scherpte meer
anderhalve meter
maakt alle mensen
even groot.

Mijn kegeltjes zijn dood
al wat mij rest
zijn staafjes voor
klein onderscheid
tussen wal en sloot.

Mijn kegeltjes zijn dood
ooit arendsoog
nu kippig tastend
met de mol
als lotgenoot.

De derde golf

De derde golf.

De derde golf
stuwt waanzin
door de straten
onbegrip klatert
domheid stijgt
tot aan de lippen
wie heeft toch
de kraan geopend
waaruit onzin
om de oren bruist

De derde golf
onfrisse gedachten
van kroonjuweel
tot kroonslijmbal
opgesloten opgefokt
help we verzuipen
in ons eigen gif
zie de zondvloed
die ons reinigt
digitale zuiverheid

De derde golf
onverwacht verraderlijk
slikken of stikken
terwijl het dansfeest
door kan gaan
hoor je geldmachines
prettig pompen
en golft dit tranendal
vol braaksel van
gestoorde gelovigen.

Maart 2021

Toekomst

Over toekomst wil ik niet
denken althans niet lang
al denkend wordt het minder
en minder maakt me bang

Ooit had ik nog heel veel
het kon niet op ik dacht
er niet bij na en leefde
ruimschoots dag en nacht

In mijn verleden was genoeg
toekomst voor het grijpen
ik danste dagelijks vooruit
alles danste naar mijn pijpen

In het heden rest nog slechts
een verleden van gedachten
vooruit kijkend is er niets
of heel weinig te verwachten

Je hebt je kansen al gehad
tijd was toen nog niet te kort
je kon je dromen bouwen
zonder zorgen op je bord

Ik weet het allemaal wel
ben oud maar niet dement
mijn toekomst is herinnering
kan niet zeggen dat het went.

Heilig vuur vraagt geen brandweer.
Het dooft vanzelf.
Oktober 2020

Onderweg

Auto’s auto’s auto’s
auto’s om mij heen
waar gaat dat heen
laat de snel maar weg
autobaan langzaam aan
van a naar b en terug
met het zweet op je rug
te laat en onderweg
hopelijk geen pech
de lontjes zijn kort
passeren een sport
kofferbak kleven
gevaar voor je leven
laat mij er even
tussen idiote drijver
je pik wordt zeker stijver
in je kleine kutmobiel
zeker net je rijbewijs
ben je niet goed wijs
auto’s auto’s auto’s
gladde paardenkrachten
die vervuiling brachten
waar is geluk gebleven
toeren langs de dreven
wuiven naar het leven
komt nooit weer terug
zweet op je rug
als je eraan denkt
waar dit ons brengt
vervoer vervuilt
de wereld huilt
geen vooruitgang wenkt
langs deze weg
verkeer verkeerd
de stress van de tech
nooit iets geleerd.

Christian
september 2020

Die jongen

Ik zou willen vluchten
uit mijzelf
weg uit dat pijnlijke lijf
dat niet vooruit wil
em mij tegenwerkt
in dagelijks doen.
Ik zou weer de gezonde
jongen willen zijn
en met jou dansen
op een plein ver weg
en samen klimmen
over hoge bergen
waarachter leven licht is
o mag ik weer
die jongen zijn
betoverd door jouw
lichtvoetigheid en
lieve lach voor
dag en nacht.

Mei 2020 – Christian

Ouderdom

Ouderdom komt met gebreken
dit is me inmiddels wel gebleken
’s nachts onder een extra deken
en toch nog
mijn voeten koud

Terwijl mijn voeten ijskoud blijven
droom ik van prettig warme lijven
en wil ik natuurlijk voetje wrijven
met haar
van wie ik houd

Aan ouderdom moet je niet denken
laat je door je pijn niet krenken
blijf aan het leven aandacht schenken
zet ‘m op
en ga voor goud.

Zwart op Wit.

Zwart op Wit.

Zij wilde trouwen
gelijk maagdelijk in
een witte koets met
witte paarden en
een wit boeket van
onschuld en vreugde
maar onschuldig was
zij niet bevlekt reeds
voordat toegestemd
ik zag de ruiten
zwaar beslagen zonder
zicht naar voren of
vooruitzicht in de tijd
stadhuis nu een hotel
de bruidssuite te duur
voor dubbelzijdig dromen.

Mijn oma’s koets was
zwart van dof verdriet
de mannen in het wit
slagers zonder hart
broeders van gesticht
geen weerstand meer
geen bedrog of droom
ooit wit geweest
wit als de koets
waarin ik reed met
haar in roze droom
haar borsten puntig
wijzend naar beslagen
vensters haar koninklijk
wuivende hand gesierd
met ring van trouw.

In verlatenheid zie ik
haar gaan met paraplu
en tassen vol ideeën
die er niet toe doen.

Mijn meisje met de
blonde korenschoof
zo hoofs bewegend in
de wuif naar onontgonnen
werelden daarbuiten
achter onbezonnen
vensters met de wasem
van geluk of van gelukt
per witte koets op weg
waarheen dit wenkend
leven nog te ontdekken
valt nog te ervaren
dat pijn vaak tegenvalt.

Het zijn verhalen slechts
verhalend van een droom
die ooit aan scherven valt
op de bodem van een
zwarte koets met zwarte
paarden en daarna de
zwaarte van het zwart
de bodem ingeslagen
vergezeld van wat wij
hopen en van hopen
zwarte aarde en het stof
waarheen wij reizen
en dagelijks dolen
om niet te denken
aan wat ondenkbaar is.

Wij trouwden in het wit
en wilden kleurrijk leven
totdat de zwarte auto
met verslagen vensters
langzaam voorbij schoof
aan de verre horizon.

Covid 19

Laat mij maar liggen
lieve schat
ik lig hier goed
als in een warm bad
van liefdevolle zorg
waarin mijn wezen
zich eindeloos ontpopt
wat ik jarenlang verborg
de huilbui die niet stopt.

Mei 2020
Christian

De Vrouw

gekleed in geur
de pink gestrekt
schrijdt zij mijn leven binnen
haar lippen rood
in lachend woord
hoor ik haar toverlijke zinnen
zo luisterrijk is zij
dat ik vergeet
en haar mijn ziel laat winnen
ontkleed raak ik
tot op mijn hart
nu wil ik opnieuw beginnen
nog één keer
ongekwetst vooruit
voorbij al mijn herinneringen

Christian
mei 2014