威而鋼

性愛是一種探索和發現自己身體和情感的過程。隨著時間的推移,男性不得不靠吃威而鋼維持勃起強度。

大樹藥局威而鋼

https://www.christian-oerlemans.net

Christian Oerlemans Thema’s &Tekstenmobiel +31653130151 – tekstschrijver, auteur, columnist – info@christian-oerlemans.netChristian Oerlemans Thema’s &TekstenZoekenHoofdmenuHomeVerhalen en essaysGedichtenColumnsProstaat KankerSchrijvenUitgelichtGeplaatst op 25 december 2018Al die handelingen die je verricht voordat je eindelijk eens een keer gaat schrijven.Ik bedoel; je bent van plan te gaan schrijven als je opstaat, maar er komt iets tussen.Eerst koffie, uiteraard. Dan ligt daar de krant, ja die moet je even inkijken. Stel je hebt een huisdier, dan moet die ook aandacht hebben natuurlijk. Bovendien begint je vrouw een gesprek over een lekkende dakgoot of ander huiselijk ongemak, net op het moment dat je op weg bent naar je schrijfkamer. Stel dat je een vrouw hebt. Of een schrijfkamer.

De Waterdruppel

De Waterdruppel

De waterdruppel komt

Flonkerend tot leven

Danst en springt in roze

En blauw van nieuwe dag

Sprankelt op mijn huid

Op mijn ontwakende huid

Danst het water zijn weg

Het pad hoe grillig ook

Al tijden voorbeschikt

In levendige glinstering

Omlaag altijd omlaag

Gebonden door de wetten

Waarmee wij dagelijks spotten

Zo herkenbaar is het leven

Als een waterdruppel

Zoekend voortgaan

Naar het ongewisse doel

Omlaag en nooit omhoog

Bepaal ik zelf het einde

Voorbij de flonkering

Van deze speelse reis

Wacht duisternis van afvoerput

Waarin alles vervloeit

Vervloeit tot niets.

 

Christian
Mei 2014

Zus

Zus is dood
het was haar keuze
haar helder hoofd
kon langer niet verhelen
het lijden van het leven
in een lijf dat niet meer kon
geen keuze meer tussen
het willen en het kunnen
het verval en pijnlijk opstaan
naar een dag die niets
meer bracht dan vergeelde
herhaalde herinneringen.

Afscheid met taart
en thee en foto´s
voor later als heldere
ogen niet meer stralen
haar kleine hoofd ligt
in mijn handen zo broos
en warm als pasgeboren
lichtkrans speelt door zilver
verrast oogt zij omhoog
wil ik haar pijn verdrijven
die blik van haar bewaren.

Oktober 2013,
Christian

In Orde.

Op een feestelijke dag
vergeet je wat je denkt
en loopt met dromen
door een land van nooit geweest
vermoeidheid ken je niet
in verre verten wenkt
geluk dat voor het grijpen ligt
als je maar even doorzet
dan komt het wel in orde
in orde.

Of niet soms?

Weet je wat het is
om oud te worden
weet je hoe het voelt
om pijn te hebben
weet je dat je dood
gaat op een dag en dan
misschien gelukkig bent
omdat je vrij bent en
ongebonden opstijgt naar
het licht dat is beloofd
al zoveel duizend jaar
dat het wel waar moet zijn
of niet soms?

Het Onderzoek.

Citeren

Het linoleum glanst grijs

En grijs en grijs

Met hier en daar

Een bruine bocht

Een streep van blauw.

Dit biedt de zieken

En getroffenen

Gevoel van scherp omlijnde

Zekerheid en schoon

Gepoetste handelwijzen.

De gangen recht en strak

En ruim verlicht

De bordjes geven

Richting aan het ziektebeeld

In stilte wordt gewacht.

Soms passeert een kar

En soms een mens

Vrijheid gaat in wit gekleed

Liefde is zachtgroen

Verdriet in alle kleuren.

Een kale man in korte

Broek met streepjesshirt

En snelle gympen

Grapt aan de balie

Over zijn vervolgafspraak.

Nog twee cliënten voor u

Het duurt niet lang

Er was een spoedgeval

Zorgzaam is de toon

Tijdschriften uit gezonde tijden.

Moderne dokters spreken

Zacht als vriend

Waarheid wordt gezegd

Hoe anders was dat

Toen mijn vader overleed.

Je luistert als een kind

Weerwoord smoort

Getallen liegen niet

Het onderzoek is positief

De dood stapt naderbij.

Zomerdagen

Op zomerdagen zie ik
Steeds meer oude mannen
In korte broeken
Alsof hun schooltijd is begonnen.De flesta leverantorerna av Spelautomater lanserar ny spel nagon gang i manaden och totalt blir de ca 10 nya Spelautomater i manaden bland de storsta casinotillverkarna.
Zij lopen stram achter winkelwagens
Zoals eens achter hun nageslacht
Dat nu ver weg aan de toekomst werkt
Moe toont haar klantenkaart
En telt bezorgd haar pensioen
Terwijl de caissière naar een vlieg staart
Die vrij in en uit vliegt.

Zuidpolderstraat

Zuidpolderstraat in negentientwintig
Een kille koets ratelt over de klinkers
Mannen in grauwe jassen
Zonlicht spiegelend in het venster
Waarachter de jonge vrouw huilt en huilt
In machteloos gevecht tegen de grote
Rode man haar echtgenoot
Die haar weg laat halen
Op een zonnige dag in negentientwintig

Zuidpolderstraat in negentientwintig
Het meisje is vijf het jongetje zeven
De moeder schreeuwt en krijst
Nu gek van verdriet en angst
De grote rode man is achter haar
En duwt en duwt haar weg
Mannen in grauwe jassen
Twee bange kinderen kijken toe
Op een zonnige dag in negentientwintig

Zuidpolderstraat in negentientwintig
Daar gaat de koets een kist op wielen
IJl huilt haar stem vanachter blinde
Ramen die vrolijk glimmen in de zon
Achter spiegelend glas gluren de buren
Dan rukt de grote rode man
Zijn kinderen ruw naar binnen
Een boze blik is voor de straat
Op een zonnige dag in negentientwintig

Santpoort in negentientwintig
Een cel met wanden van kapok
Een jonge vrouw zo klein gemaakt
Ingesnoerd met grove riemen
Zit zij gehurkt en staart naar niets
Zij heeft geen tranen meer
Geen weerstand geen geluid
Al haar denken doodgeslagen
Op een zonnige dag in negentientwintig

Ebenhaezer in negentienvijftig
Een groot tehuis zo ver en afgelegen
Wij wachtend in die koele kamer
Muffe meubels smakeloze thee
Dan komt zij binnen breekbaar steunend
Op de arm van een witgesteven vrouw
Wat is zij klein mijn omaatje in zwarte kant
Verlegen lachend zegt zij zachtjes
Míjn kinderen zijn… in de Zuidpolderstraat.

Begrafenis

Ik was op een
Begrafenis
Gezellig druk
Na afloop broodjes
Zalm en paling
Een glaasje wijn
Of twee
Leuk elkaar weer
Eens te zien
Hoe gaat het
Goed eet smakelijk
Gezondheid
Daar ga je
Daar ging hij
Bedolven
Onder bloemen
Het was mooi
Geweest.

30 januari 2006

Duivendrecht

Duivendrecht
Oh Duivendrecht
Doodlopend lege straat
Een kloostermuur als grens
Gezang op stille dagen
Duivendrecht
Oh Duivendrecht
Toevallig hier geboren
Wat zand en gras een slootje
Maar niets over te klagen
Duivendrecht
Oh Duivendrecht
De straatweg is des rijks
Een spoorlijn achterlangs
Soms nonnen op een fiets
Duivendrecht
Oh Duivendrecht
Daar ben ik uit gekropen
Een plek zonder belang
Verwachting eigenlijk niets
Duivendrecht
Oh Duivendrecht
Je naam nu op de kaart gezet
Forensisch wisselpunt
Geboortedorp nu drukdruk
Duivendrecht
Oh Duivendrecht
Ooit stond mijn tijd daar stil
Nu raast metro en trein
Waar ik mijn reis begon
Overstappen overstappen
Op zoekreis naar geluk.

In de trein
Voorjaar 2005

Reizen

Ik kom op plaatsen
Met een zweem
Van oud geluk
Niets veranderd
Uitgezonderd kleine
Leegten door jou
Ooit ingevuld
Mijn voetstap raakt
Waar jij toen ging
Mijn ogen zien
Waarop jij doelde
Te onthouden een
Leven als herinnering

Vilamoura
Juli 2005